Uitzichtloosheid sluipt uienmarkt binnen

Werd aantal weken geleden getracht de marge voor een hele partij op te waarderen met het sorteren en verhandelen van de grove uiensorteringen, lijkt dat nu steeds moeizamer te gaan. Het wegdraaien van de fijne sorteringen uien neemt steeds moeizamere vormen aan en lijkt aan alle kanten geld te kosten. Het maakt de handel van uien uiterst terughoudend.

De huidige marktsituatie doet in de wandelgangen een voorjaar 2005 scenario opdoemen. Echter seizoen 2004/2005 kende een totaal ander prijsverloop, zoals zichtbaar is in onderstaande grafiek. In de tweede helft van seizoen 2004/2005 werden 358.233 ton uien geëxporteerd, gemiddeld 12.794 ton per week. Ramadan werd in 2005 gevierd van 5 oktober tot en met 3 november. De gemiddelde beursnotering kwam in de eerste helft van kalenderjaar 2005 uit op een prijs van 0,34 euro per 100 kg.

Gissen
Het is lastig parallellen te trekken, omdat we over de periode tot einde seizoen 2016/2017 hooguit kunnen gissen hoeveel uien er weg kunnen gaan. Wat wel bekend is, is het verschil tussen de hoeveelheid uien dat al geëxporteerd is in de eerste weken van 2017 en 2005. En dat is tot en met week 9: 69.989 ton (2016/2017 => 168.565 ton; 2004/2005: 98.576 ton), dus een plus van ruim 70%. In 2017 wordt ramadan gevierd van 27 mei tot en met 24 juni. Hoewel de kans volgens insiders klein is mag extra vraag niet helemaal worden uitgesloten.

Op hetzelfde moment
Grafisch bekeken heeft dit seizoen meer gemeen met seizoen 1995/1996 (zie grafiek). Toen knikte de markt op vrijwel hetzelfde moment. De gemiddelde beursnotering in de eerste helft van kalenderjaar 2006 kwam uit op 3,99 euro per 100 kg. Ook seizoen 1999/2000 vertoont overeenkomsten. De seizoenen 2004/2005 en 2011/2012 vertoonden al veel langer een mineurstemming en staan daardoor verder af van het huidige seizoen. Overigens zijn er signalen dat een aantal handelaren de handdoek in de ring lijken te gooien.

Het grootste pijnpunt zit er voor de sorteerders en exporteurs in de afzet van de fijne sorteringen. Als er zich al klanten melden voor fijne uien, dan wordt er door Nederland massaal gedumpt met alle gevolgen van dien. De prijzen die hierbij worden gerealiseerd hebben niets meer met markt te maken en zakken in het extreemste geval onder het 5,00 euro niveau. In de gretigheid om de orders voor de fijne uien binnen te krijgen wordt elkaar zelfs het verlies nog niet gegund, zo melden insiders.

Druk op de baalprijs neemt toe
De onrust op baalprijsniveau brengt Nederland helaas niets. Nieuwe zaken komen er niet uit voort, waardoor de druk op de baalprijs alleen maar zal toenemen. Sorteerbedrijven die zelf geen eigen afzetkanalen hebben, komen steeds vaker stil te liggen. Ook telers met fijne uien merken dat handelaren met een grote boog om hen heen lopen. Je kunt met goed fatsoen geen bieding neerleggen omdat de interesse er niet is, zo valt in de wandelgangen te beluisteren.

Herpakken van de export
De exportcijfers onderstrepen het lage tempo van de uienafzet. Met 11.784 ton staat week 9 op de op één na laagste plaats van deze eeuw. Uitzicht op het herpakken van de export lijkt naarmate de tijd verstrijkt steeds verder weg te komen liggen. Samengevat betekent dit dat de Nederlandse uienmarkt in een hele lastige fase verkeerd, waarbij het credo ‘ieder voor zich’ de boventoon voert.