Suikertekort is nog niet van de baan

Cosun Beet Company meldde in de laatste week van het jaar dat in Nederland nog zo'n 450 hectare suikerbieten gerooid moest worden. Dit zijn deels percelen met vorstschade – die worden geleverd onder de calamiteitenregeling – maar het betreft voornamelijk schadevrije percelen op lichte gronden. Het suikergehalte is gezakt naar 16,7%, onder meer door neerslag. Dat laatste maakt ook het rooien lastiger. "Maar met het oog op bewaarverliezen, is het wel een gangbare daling", aldus Cosun. Het tarrapercentage ligt rond 12,5%. De verwerker ging bij de start van de campagne in september uit van een gemiddelde opbrengst van 81 ton per hectare. De suikeropbrengst werd geschat op 13,6 ton per hectare, iets minder dan het vijfjarig gemiddelde.

Britten verhogen contractprijzen
Een groter areaal suikerbieten (en dus een hogere opbrengst), daar werken ze in het Verenigd Koninkrijk ook hard aan. De methode om dit te bewerkstelligen, lijkt de forse verhoging van de suikerbietenprijs voor 2022. Telers met een eenjarig contract ontvangen £27 per ton en degenen die voor drie jaar een contract afsluiten zien verhogingen tot £25 per ton. Daarmee lijkt de National Farmers Union de overhand te hebben gehad in de onderhandelingen. Er is wel een 'addertje onder het gras': telers moeten beloven om hierna nog een jaar suikerbieten te telen.

Maar, waarom is het voor het Verenigd Koninkrijk zo belangrijk om de telers te behouden? Na een natte herfst van en tegenvallende opbrengsten zag National Farmers Union dat veel suikerbietentelers serieus nadachten over het wel of niet verlengen van hun contracten. Bij de organisatie van British Sugar leidde dat tot samengeknepen billen. De wereldwijde suikervoorraad is namelijk niet al te groot. De Internationale Suikerorganisatie (ISO) rekent op een krimp van de wereldwijde voorraad van 3,8 miljoen ton, waardoor deze tegen het einde van seizoen 2021/2022 nog slechts 95,3 miljoen ton zal bedragen.

Ethanol produceren
Niet alleen stoppende telers zijn een reden voor de beperkte suikervoorraad. Een andere reden voor een verwacht tekort aan suiker is het feit dat grote spelers op de internationale zuivelmarkt steeds meer inzetten op de productie van ethanol. Om de overtollige suikerrietvoorraad een bestemming te geven, moedigt India suikerproducenten aan om het product te gebruiken voor de productie van ethanol. Dit draagt eveneens bij aan de doelstelling van de Indiase overheid om de CO2-uitstoot tegen 2030 met één miljard ton te verminderen.

Niet vreemd dus dat India in 2022 doorgaat met het 'agressieve bijmengprogramma'. Dit blijkt ook uit de jaarlijkse stijging van 3% tot 5% in de ethanolprijzen, de aanhoudende steun vanuit de overheid voor capaciteitsuitbreiding en de sterke vraag naar ethanol. Het gerucht gaat dat oliebedrijven al voor meer dan 3,69 miljard liter ethanol gecontracteerd hebben in het huidige verkoopseizoen (dat loopt van december tot november). In de komende weken komt daar zeker bijna één miljard liter bij. Daarbij meldt de Indiase regering van plan te zijn om in 2025 20% ethanol bij te mengen, waar dat momenteel 10% is.

Hoge prijzen
Een suikertekort is daarmee zeker nog niet van de baan. De notering voor suiker op de Liffe sloot dinsdag 4 januari op €438,54 per ton. Dat is een stijging van zo'n 2% vergeleken met een maand geleden en een plus van ongeveer 25% ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Begin vorig jaar stond de notering op de Liffe op €350,82 per ton. Als de grootste producerende landen inderdaad meer gaan inzetten op ethanol in plaats van reguliere suiker, dan is de kans groot dat de Liffe-notering op dit hoge niveau blijft staan.