India mag geen zware subsidies meer voeren op suiker om de export te bevorderen. Die conclusie trekt de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Dat is goed nieuws voor de wereldwijde suikermarkt, die overigens toch al in een positieve flow zit. De prijzen voor ruwe suiker bewegen (weer) op hoog niveau.
De suikermarkt werd in seizoen 2014/2015 voor het eerst geconfronteerd met bijzonder goedkope suiker uit India. De productie in het land groeide vele malen harder dan de binnenlandse consumptie. De overheid zag zich genoodzaakt om exportsubsidies in te voeren om zo te voorkomen dat de suikerberg verder zou aanzwellen. Een reden voor Brazilië, Australië en Guatemala om in 2019 bezwaar aan te tekenen bij de Wereldhandelsorganisatie.
India zou volgens de drie genoemde landen de WTO-regels overtreden en onevenredige steun verlenen aan de suikerboeren en fabrieken. Hierdoor zou oneerlijk concurrentievoordeel zijn ontstaan. Op dinsdag 14 december stelde de handelsorganisatie Brazilië, Australië en Guatemala in het gelijk. De subsidies – die volgens de wereldhandelsorganisatie maximaal 10% van de productiewaarde mogen zijn – moet India binnen 120 dagen intrekken.
Subsidies niet nodig
Ironisch genoeg wordt de uitspraak gedaan op het moment dat India van plan is om dit jaar helemaal geen subsidies te voeren. Nu de suikerprijzen wereldwijd op het hoogste punt in ruim vijf jaar tijd liggen, heeft India de subsidies niet nodig om suiker te exporteren. Ook op de langere termijn is de subsidiebehoefte waarschijnlijk minimaal, omdat India nu een stevig ethanolbeleid voert.
In november kondigde de Indiase overheid aan dat het komende jaren fors inzet op de productie van ethanol als brandstof. Binnen vijf jaar wil het op een aandeel van 20% zitten als het gaat om ethanol mengen met benzine. De grondstof die voor de productie van ethanol gebruikt wordt, is suikerriet. Dat betekent dat er de komende jaren fors minder suikerriet beschikbaar is voor de productie van suiker.
Minder suiker beschikbaar
India verwacht dit seizoen, dat loopt tot september 2022, circa 5,5 miljoen ton suiker te exporteren. Daarmee krimpt de suikerexport van de nummer twee in de wereld met ruim 20% ten opzichte van afgelopen seizoen. Ook 's werelds grootste suikerexporteur, Brazilië, pompt dit jaar minder suiker de wereldmarkt in. Niet alleen vanwege tegenvallende oogsten, maar ook door het feit dat de ethanolprijzen hoog zijn. Ook hier is het dus aantrekkelijk om meer suikerriet te bestemmen voor de productie van ethanol in plaats van suiker.
Er zijn ook landen en werelddelen die juist meer suiker beschikbaar hebben, waaronder Thailand (+2,4 miljoen ton) en de Europese Unie (+0,8 miljoen ton). Nederland draagt daar niet aan bij. Hier ligt de productie iets lager dan vorig jaar, door een kleiner areaal en lagere opbrengst. Wel valt de opbrengst iets hoger uit dan eerder werd voorspeld, namelijk 16,7 ton suiker per hectare. Aan het begin van deze week moest nog 33% van het areaal suikerbieten geoogst worden.
Tekort blijft en stuwt de prijzen
De landen die dit seizoen meer suiker beschikbaar hebben, kunnen het gat niet dichten met krimpende landen. Dat komt ook doordat de wereldwijde consumptie groeit. De internationale suikerorganisatie (ISO) gaat er vanuit dat er aan het einde van 2021/2022 mondiaal een tekort is van 2,6 miljoen ton suiker. Het zorgt ervoor dat de prijzen wereldwijd hun hoge niveau vasthouden.
De omikronvariant van het coronavirus zette de suikermarkt aan het begin van deze maand wel wat onder druk. Toen duidelijk werd dat omikron zich wel snel verspreidt, maar dat de ziekteverschijnselen minder hevig zijn, herstelde de markt zich alweer redelijk snel. Dat is ook te zien op de Liffe in Londen. De slotnotering komt alweer een week lang ruim boven de €450 per ton uit. Marktexperts voorspellen dat dit hoge prijsniveau komend jaar standhoudt en dat is niet gek gezien de internationale ontwikkelingen.