Bedrijven die CO2 uitstoten, gaan samenwerken met boeren die extra maatregelen nemen om CO2 langdurig als organische stof vast te leggen in de bodem. De theorie klinkt veel belovend en diverse partijen verkennen de commerciële mogelijkheden. Maar kan de boer de kassa al horen rinkelen?
Rabobank lanceerde eerder dit jaar de Carbon Bank, waarbij bedrijven die CO2 uitstoten worden gekoppeld aan boeren die CO2 opslaan. Het Belgische Soil Capital is actief op de Europese markt, met het verkopen van CO2-rechten van boeren die koolstof opslaan in de bodem. Kunstmestproducent Yara lanceert binnenkort de Agoro Carbon Alliance, een initiatief gericht op Noord-Amerika voor 'carbon cropping practices' die extra inkomsten voor agrarische bedrijven generen.
Toch blijkt het in de praktijk lastig een verdienmodel voor de boer te ontwikkelen voor dit type klimaatregelingen, zo kwam vorige week naar voren op een bijeenkomst die de Nederlandse ambassade in België. Daar werd gekeken naar een verdienmodel voor het vastleggen van CO2 in de grond. had georganiseerd. Aan de praktische uitwerking blijken de nodige haken en ogen te zitten.
Lange termijn
De opbouw van organische stof in de grond is een zaak van lange adem. Het duurt vaak jaren voordat er een duidelijke toename van het organische stofgehalte is vast te stellen. Wanneer dit proces als dienst wordt verkocht, wil de afnemer weten waar hij voor betaald. Daarvoor moeten betrouwbare en betaalbare methoden worden ontwikkeld, om de daadwerkelijk opbouw van organische stof te meten.
Ook over de landbouwkundige maatregelen die nodig zijn voor het verhogen van de organische stof bestaat weinig duidelijkheid. De aanvoer van organische stof in de vorm van vaste mest of compost is een bewezen techniek. Maar hier zijn de mogelijkheden beperkt door de Meststoffenwet. Verruiming van de uitrijnormen heeft mogelijke negatieve bijeffecten op bijvoorbeeld uitspoeling van stikstof.
Niet kerende grondbewerking (NKG) heeft volgens verschillende onderzoeken een positief effect. Maar dit is niet in alle bouwplannen mogelijk. En hoe ga je om met een teler die na een aantal jaar weer besluit de ploeg te pakken? En wat gebeurt er met telers die al jaren werken aan het verhogen van percentage organische stof, waardoor zij nu minder ruimte hebben voor verdere verbeteringen? Dergelijke vragen om maatwerkoplossingen.
Overheid moet het voortouw nemen
De (extra) vastgelegde CO2 kan op verschillende manieren te gelde worden gemaakt. De directe manier kan een systeem van carboncredits zijn. Maar er valt ook te denken aan rentekorting, een lager pachtprijs of een verrekening via het GLB. Het grote probleem is volgens de onderzoekers hoe objectief kan worden vastgesteld hoeveel organische stof en daarmee CO2 daadwerkelijk wordt vastgelegd.
Uit een poll onder bezoekers van het online event blijkt dat een grote meerderheid verwacht dat CO2-opslag niet van de grond komt zonder overheidsingrijpen. Ook volgens de experts kan de overheid een belangrijke rol spelen. Het gaat dan bijvoorbeeld om het creëren van de randvoorwaarden of de inzet van subsidies. Boeren moeten volgens deze experts zelf de regie houden. Zij moeten uiteindelijk zelf kunnen beslissen welke CO2-opslagmethode het beste bij hun bedrijf past.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op het Boerenbusiness artikel:
[url=https://www.boerenbusiness.nl/akkerbouw/artikel/10892456/co2-projecten-bij-de-vleet-nu-verdienmodel-boer-nog]CO2-projecten bij de vleet, nu verdienmodel boer nog[/url]