Welke impact heeft oogst EU op suikermarkt?

De suikerprijs staat sinds de uitbraak van de coronacrisis wereldwijd onder druk. Het herstel dat in mei te zien was, is fragiel. Nog altijd schommelt de prijs op een niveau ver beneden het niveau van voor de crisis. De Liffe slotnotering in Londen stond eind september op €320 per ton. Ter vergelijking: op 12 februari werd nog een hoogtepunt van €413 per ton bereikt.

Oogstprognoses Europa
Wie zuiver naar de Europese markt kijkt, kan constateren dat er voldoende aanleiding zou moeten zijn voor een prijsopleving. De bietenoogst is in volle gang en de resultaten vallen op z'n zachtst gezegd op veel plekken niet mee. Droogte, het vergelingsvirus en bladziekten zijn de grootste boosdoeners. Dit in combinatie met een toch al kleiner areaal in Europa: -2% ten opzichte van 2019 (waar Nederland overigens een uitzondering op vormt).

Het september MARS-bulletin van de Europese Unie gaat uit van een gemiddelde bietenopbrengst in de EU van 73 ton per hectare. Dat is 2,1% beneden het 5-jarig gemiddelde. Voor Nederland wordt nog gerekend op een kleine plus (0,5%), waarmee de opbrengst op gemiddeld 83,5 ton per hectare uit zal komen. Landen als Frankrijk, Polen en België leveren volgens de opbrengstprognoses fors in. Ook wordt nog gekeken naar de situatie in het Verenigd Koninkrijk. De verwachte 75,8 ton per hectare daar betekent een plus van 7,7% ten opzichte van de afgelopen 5 jaar.

Wisselende kwaliteit Nederland
In Nederland is de bietencampagne nu een ruime week onderweg. Cosun Beet Company meldt dat in de eerste week het suikergehalte op gemiddeld 16% uitkwam en dat is in lijn met de eerste campagneweek in de voorgaande jaren. Het gemiddelde tarrapercentage is met 6,9% tot nu toe relatief laag dankzij de droge rooiomstandigheden vorige week. Opvallend volgens Cosun zijn wel de verschillen tussen percelen als het gaat om de bietenkwaliteit. Dat is terug te voeren op het bijzondere groeiseizoen met uitdagende omstandigheden. 

De uiteindelijke suikerproductie in de EU en Groot-Brittannië wordt door analisten dit jaar geschat op 16,1 miljoen ton, tegenover 17 miljoen ton in 2019. Met name de situatie in Frankrijk, de grootste suikerbietenproducent in Europa, zorgt ervoor dat de Europese suikerproductie fors lager wordt ingeschat. Daar lopen opbrengstprognoses uiteen van 10 tot zelfs 15% beneden het 5-jarig gemiddelde.

Situatie India en Brazilië
In het internationale speelveld waarin de suikermarkt zich bevindt, is het Europese effect echter minimaal. Grootmachten India en Brazilië bepalen voor een groot deel de stemming in de markt. India, de nummer 2 suikerexporteur ter wereld, kampt nog altijd met een enorme suikerberg en pompt goedkope, gesubsidieerde rietsuiker de wereldmarkt in.

Een nog dominantere rol speelt 's werelds grootste suikerexporteur Brazilië. De suikerproductie in het land is dit jaar fors hoger. De prima suikerrietoogst werd liever bestemd voor de productie van suiker dan voor ethanol. Dat heeft alles te maken met het feit dat de markt voor biobrandstof is ingeklapt bij de uitbraak van de coronacrisis. Hoewel de prijs van ethanol zich inmiddels herstelt, en de productie ook weer iets meer die kant op schuift, ligt de suikerproductie in Brazilië nog altijd ver boven gemiddeld.

45% hogere suikerproductie
In de eerste helft van september ging het om een plus van 45% ten opzichte van vorig jaar. Dat blijkt uit cijfers van Unica, de Braziliaanse brancheorganisatie van suikerrietverwerkers. Daarmee ligt de suikerproductie in Brazilië dit jaar al 9 miljoen ton voor op vorig jaar. Met dergelijke volumes is de krimp van de suikerproductie in Europa relatief.

Een en ander is terug te zien in de import- en exportcijfers van de Europese Unie. Tot en met half september importeerde de EU ruim 1,7 miljoen ton suiker (ruw en wit), wat lager is dan het 5-jarig gemiddelde (2,4 miljoen ton), maar gezien de lagere suikerconsumptie sinds de coronacrisis nog altijd fors is. De export blijft tot half september steken op 764.000 ton, tegenover 1,4 miljoen ton gemiddeld in de afgelopen 5 jaar.

Krimpende wereldvoorraad
Desondanks zijn er lichtpuntjes voor de wereldwijde suikermarkt. De ISO (International Sugar Organization) rekent nog altijd op een wereldwijd suikertekort van 9,2 miljoen ton aan het einde van seizoen 2020/2021. Na de consumptiekrimp door de lockdown wordt een groei in de suikerconsumptie verwacht van ruim 4 miljoen ton. Een getal dat de wereldwijde productie niet kan bijbenen. De wereldwijde eindvoorraad zal daarmee volgens ISO krimpen van 96,3 naar 95,7 miljoen ton.