Eind april koerste de Europese termijnmarktprijs voor geraffineerde witte suiker voor het eerst sinds die maand af op verhogingen. Ook in mei weet de prijs stand te houden, maar voor hoe lang nog? Voor de wereldwijde prijs van ruwe suiker is het een heel ander verhaal.
Op een dikke 'Aviko-bonus' hoeven Cosun-leden voor oogst 2020 waarschijnlijk niet te wachten. Het is dus de suikerprijs die het ‘m moet doen dit seizoen. Op de Londense Liffe-termijnmarkt bereikte de prijs voor geraffineerde witte suiker zijn dieptepunt van omgerekend €284 per ton. Vervolgens werd een stijging ingezet. Half mei staat de koers op €332 per ton. Dit is 14% meer dan een jaar eerder. Binnen de EU lagen de prijzen op een vergelijkbaar niveau eerder dit jaar. In regio 2 (o.a. Nederland) op €326, al lopen spotprijzen op tussen de €450 en €460 per ton.
Ruwe suikerprijs
Voor ruwe suiker is dat een heel ander verhaal. Op de wereldmarkt daalden de prijzen flink, al blijft de bodem voor nu wel robuust aanvoelen. Deze daling kent 2 oorzaken. Enerzijds is er de geïmplodeerde brandstoffenmarkt. Naast olie is ook de vraag naar bio-ethanol fors afgenomen. Dit betekent dat landen als Brazilië ervoor opteren consumptiesuiker te produceren, in plaats van het tot ethanol te verwerken.
De tweede oorzaak is te vinden in suikerriet. Brazilië kende 2 seizoenen met een fors lagere suikerrietproductie. Volgens marktanalisten van FO Licht stijgt de Braziliaanse oogst dit seizoen terug naar normale niveaus. Dit houdt in dat 9 miljoen ton meer suiker wordt geproduceerd dan vorig seizoen het geval was. Door de coronacrisis groeit de wereldsuikerconsumptie minder hard dan eerder gedacht.
Productietekort blijft
Wereldwijd is desondanks nog steeds sprake van een productietekort. Voor het huidig suikerseizoen (2019-2020) betekent dat een tekort van 9,6 miljoen ton. Het grootste in 11 jaar tijd. Dit gat wordt naar verwachting wel verkleind, en hij zal komend seizoen nog slechts -1,5 miljoen ton bedragen.
Het is enigszins een schot in het duister, aangezien de productie in Aziatische landen in nevelen is gehuld. India produceert naar verwachting 8 miljoen ton minder suiker dit jaar en ook in Thailand wordt minder suiker verwacht door aanhoudende droogte. Handelaren proberen een analyse te maken van de wereldopbrengst, de verwachte consumptie en vraag in een dalende oliemarkt. Geen gemakkelijke opgave. Door deze onzekerheid staat de wereldprijs onder druk.
Meer vraag naar witte suiker
Zoals gezegd kan geraffineerde suiker voor nu zijn premie handhaven. De vraag is voor hoe lang nog. Brazilië stevent dan wel af op hogere productieniveaus, het land levert hoofdzakelijk bruine suiker. Juist India en Thailand zijn grote spelers voor witte suiker, en daarvan wordt minder verwacht. Ook in Europa zijn de suikervoorraden niet groot, waardoor de prijzen stand houden. Begin dit jaar steeg de verkoopprijs binnen de EU, al is het voor verwerkers nog steeds niet mogelijk winst te maken.
De laatste Europese cijfers komen op een suikerproductie van 17,35 miljoen ton voor oogstjaar 2019. Een daling van 2% in vergelijking met het jaar ervoor, wat vooral aan een dalend areaal (-5,5%) is te wijten. Ook in 2020 neemt het Europees areaal in de meeste landen verder af, door de situatie op de markt en beslissingen van meerdere verwerkers in o.a. Duitsland en Frankrijk. Het jaar is bovendien bijzonder van start gegaan. Het zaaien verliep mooi op tijd, maar aanhoudende droogte en recent fikse nachtvorsten hebben ervoor gezorgd dat de gewasgroei verre van ideaal is.
Moeizame start
Ook in Nederland is dit het geval, zo bericht Cosun. De stand is erg matig en in veel gevallen staan er maar weinig planten. Half mei is 500 hectare overgezaaid. Hoofdzakelijk door droogteschade. Droogte en vorst zorgen ook voor problemen bij de onkruidbestrijding. In het zuidwesten zijn telers alert op de bladluissituatie.