Net voor de jaarwisseling, dus een paar weken geleden heeft Clarebout Potatoes zijn jaarcijfers over 2022 gepubliceerd. Voor het eerst in de historie gaat een Belgische aardappelverwerker door de omzetgrens van €1 miljard. Om precies te zijn is de omzet van Clarebout Potatoes in 2022 bijna €1,1 miljard, ruim 60% hoger dan in 2021.
De flink hogere omzet in combinatie met de minder sterk gestegen kosten leverde Clarebout Potatoes een megawinst op van ruim €125 miljoen. Een boekjaar eerder (2021) werd er door de coronacrisis nog een verlies gemaakt van €600.000. Naar verluidt zag Clarebout in 2022 zijn omzet zo sterk groeien doordat vanwege de inflatie de consument meer goedkopere frites van private labels ging eten, waar Clarebout sterk in is, versus de frites van de bekende merken.
Hoge fritesprijs geeft de omzet een boost
De verder gestegen marktprijs van eindproduct in met name de laatste twee jaar heeft de verwerker ondanks de forse energieprijzen geen windeieren gelegd. De winst van 2022 is overigens al weer geïnvesteerd in een nieuwe fabriek vlak bij Duinkerke en de overname van branchegenoot Mydibel in 2023, die overigens de omzet met €300 miljoen zal laten groeien.
Ook de andere twee in Belgische handen zijnde aardappelverwerkers maken een flinke groei door. Agristo hikt qua omzet in 2022 tegen €1 miljard omzet (€959 miljoen) aan. De uiteindelijke winst werd vastgesteld op €76 miljoen. Agristo deed het in 2021 qua winstmarge met bijna €10 miljoen beter dan Clarebout. Agristo wist blijkbaar de coronahorde beter te ontwijken. Ecofrost, de derde speler qua omzet, maakte in 2022 nog geen €2 miljoen winst op basis van een omzet van krap €200 miljoen. Daar wordt echter ook goud (lees: mooi gebakken frites) gezien in de nabije toekomst en in Noord-Frankrijk is grond aangekocht om verder te investeren in een nieuwe fabriek met een capaciteit van 200.000 ton diepgevroren eindproduct en puree.
Vriendelijk investeringsklimaat in Frankrijk
Net als Ecofrost hebben de andere Belgische verwerkers ook hun werkveld uitgebreid naar Noord-Frankrijk waar blijkbaar het ondernemersklimaat onder de regering Macron dusdanig is dat er flink kan worden geïnvesteerd. Ook de factor grondstof is zeer belangrijk. Om de ambitie in België om het verwerkingsvolume boven de 6 miljoen ton te tillen waar te maken heb je wel aardappelen nodig. Gezien het areaal in België en de verdere mogelijkheden met betrekking van de teelt in dat land is het maximum wel bereikt.
Een ander niet onbelangrijk puntje om de groeiambities waar te maken is de pootgoedvoorziening die steeds verder in het gedrang komt. Het verder verhogen van de contractprijzen in de EU-4 landen brengt het probleem in feite steeds dichterbij. De consumptieaardappelmarkt gaat immers de concurrentie aan met de pootgoedaardappelteelt. Dus in die zin kan het zo zijn dat de slang zijn eigen staart aan het opeten is.