Chinees aardappelareaal daalt met 600.000 hectare

In het noordoostelijke deel van China bevinden zich grote gebieden met aardappelteelt. Uit de meest recente cijfers van de Food and Agriculture Organization (FAO) blijkt dat het consumptieaardappelareaal in het jaar 2016 op 5,8 miljoen hectare uitkwam, waar dat in 2014 nog 5,5 miljoen hectare was. Een forse stijging dus.

Dit is echter een voorlopig hoogtepunt gebleken, want uit recente cijfers van de Chinese overheid blijkt dat het areaal tussen 2017 en 2018 enorm gedaald is. In 2017 kwam het areaal uit op 5,4 miljoen hectare, terwijl dat over 2018 nog 'slechts' 4,8 miljoen hectare was.

Nog steeds grootste producent
"Deze trend is opvallend, al verwacht ik wel dat deze cijfers kloppen. Dit omdat de Chinezen redelijke cijferfreaks zijn", licht Henk Stigter van de Veterinaire & Fytosanitaire Raad in China, toe. Alhoewel een daling van 12,5% fors is, komt de productie in China nog altijd op circa 90 miljoen ton uit. Daarmee is, en blijft, China de grootste aardappelproducent ter wereld.

De daling van het Chinese aardappelareaal kan onder meer komen door een gestegen soja-areaal. Mede door de handelsoorlog met de Verenigde Staten is het beleid in China steeds meer gericht op eigen sojaproductie. Op deze manier hoopt China minder afhankelijk te zijn van de Verenigde Staten. Hoewel China zeer groot is, valt de beschikbaarheid van cultuurgrond tegen.

Veel import
Dat de Chinese consumptieaardappelteelt groot is, betekent niet dat het land zelfvoorzienend is. Integendeel zelfs, China is actief op de markt en importeert veel consumptieaardappelen. Overigens is de import over de laatste jaren wel wat afgenomen, toch blijven vooral de aardapelen van 'premium klasse' gevraagd. Dit omdat de Chinezen er in mindere mate in slagen om hoge kwaliteit te produceren en ze veel vertrouwen hebben in de kwaliteit van importaardappelen.

"De consumptie in China is enorm. Eerst stond er enkel rijst op het menu, maar vandaag de dag zijn aardappelen het vierde voedselgewas. Aan het einde van de jaren '80 kon de 'gewone Chinees' het niet betalen om frites met een hamburger te eten. De groep dit dat wel kan betalen, is over de laatste jaren echter steeds verder toegenomen. Je ziet verder ook dat de fritesmarkt enorm is gegroeid. Fastfoodketens zijn booming business", zo vertelt Stigter. "Vergeet daarbij ook niet dat waterschaarste in China een steeds groter probleem wordt, en de aardappel een goed alternatief voor rijst biedt."

Grote markt voor pootgoed
De grote consumptieaardappelteelt in het land betekent tevens dat de markt voor pootgoed uit Nederland goed is. Dat betoogt Henk Stigter ook in het aardappelmagazine van Boerenbusiness. "China heeft wel een productie van miniknollen, maar dit is zeker niet toereikend voor het totale areaal. Hoewel het sinds 2000 mogelijk is om pootgoed te verkopen naar China, heeft dit nog niet geleid tot serieuze exportvolumes. Dat komt met name doordat pootgoedbedrijven bang zijn dat rassen gekopieerd worden en royalty’s niet betaald worden", zegt Stigter.

"Inmiddels zet China echter stapjes in de goede richting om de wetgeving beter te implementeren en de handhaving op orde te krijgen. Toch staan de Nederlandse bedrijven nog steeds niet in de rij om naar het land te exporteren. Dit kan zich ontplooien tot een gemiste kans, gezien ook veel andere landen azen op een goede positie in China; zo mag ook Schotland vandaag de dag pootgoed exporteren naar het land", zegt Stigter. "Het kan helpen om het regelen van royalty’s bij grote verwerkende bedrijven (als Snow Valley en Pepsico) in te steken. Dat wordt in de wereld immers veel vaker toegepast."