Vertrouwen komt te voet en gaat te paard

De belangrijkste elementen zijn: het weer, de opbrengst, de groei en de prijsvorming op de fysieke markt. Als we naar het weer kijken, dan blijven de droge gebieden nog wel wat gebrek aan water houden. Diverse andere gebieden hebben verlichting gehad en lijken gewassen zich te herstellen van de hittegolf. Uit recente proefrooiingen blijkt dat de percelen er over het algemeen redelijk doorheen gekomen zijn.

De opbrengsten zijn 10% tot 15% hoger dan vorig jaar in deze tijd van het jaar. Dat is echter ook logisch, gezien de situatie vorig jaar (de droogte en hitte in bijna heel Europa). De verschillende proefrooigegevens (inclusief de weersverwachting voor de komende 10 dagen) tonen dat in de meest aardappelteeltgebieden een gemiddelde oogst haalbaar is.

Er zijn zeker uitzonderingen. De Achterhoek en de provincie Drenthe zijn in Nederland de droogste gebieden. Het noorden van Duitsland, Polen en West-Vlaanderen lijken onder het 5-jarig gemiddelde uit te gaan komen. Echter, in bijvoorbeeld Zuidwest-Nederland (waar het vorig jaar een ramp was) is nu veel meer water gevallen en lijken de opbrengsten gemiddeld tot goed. De komende weken zal duidelijk worden wat de groei nog kan zijn en/of het gewas nog potentie heeft voor een redelijk tot goede nagroei.

Fysieke markt
Een ander belangrijke factor is de ontwikkeling van de fysieke markt. De markt was in eerste instantie positief gestemd door droogte en hitte. De fabrieken hadden moeite om voldoende grondstof bij elkaar te krijgen, de percelen waren (en zijn) niet of nauwelijks rooibaar door een droge en harde grond en de opbrengsten vallen tegen en daardoor moeten er veel hectares worden gerooid om de vrachtauto’s vol te krijgen.

Het waren deze omstandigheden die de fabrieken 3 weken terug nog tot €25 per 100 kilo deden betalen voor vroege aardappelen. Daarbij was en zijn voornamelijk Belgische fabrieken de grote drijfveren achter de markt. Opvallend daarbij is dat de Nederlandse fabrieken zich nauwelijks op de markt melden om aardappelen te kopen. De contractvolumes zijn zo groot dat men zich daar mee kan redden en daarom niet aan de markt hoeft te zijn.  Een constatering in een markt die feitelijk door de lage opbrengsten toch voorzien kan worden van grondstof.

Met name de Nederlandse verwerkers hebben een zo dusdanige dekking dat ze beperkt actief zijn op de vrije markt. Bij een vertraging van de oogst of het langer doorgaan met de oude oogst zorgt dat al snel dat de dekking ruim voldoende is, waardoor in de dagmarkt niets of weinig gekocht hoeft te worden. Dat geeft de markt een 'unheimisch gevoel' en daarmee gaat het vertrouwen in een goede markt te paard.

Markt maken
De markt moet nu gemaakt moeten worden vanuit de handel, de export of de andere omliggende buitenlandse verwerkers die krap zitten in hun dekking of door een misoogst contractaardappelen missen. Voor nu zal die vraag moeten komen vanuit de ons omringende landen (met betrekking tot de aardappelverwerkers). 

Polen meldt zich wel, want daar is sprake van een gedeeltelijke misoogst. Duitsland lijkt in een aantal gebieden goede opbrengsten te hebben (Rijnland en Beieren), waardoor er landelijk gezien met aardappelen kan worden geschoven. Belgische verwerkers zijn nu nog aan de bal, maar dit zorgt niet voor een verhoging van de prijzen. Belgapom noteerde vrijdag 9 augustus €12,50 voor vroege aardappelen met als stemming rustig. Dat is een verlaging van €2,50.