Verwerkers en boeren touwtrekken over areaal

Ondanks dat het contracteren van de fritesaardappelen in Noord-Amerika heel anders verloopt dan in Europa, geeft dit geen garantie tot tevredenheid. De onderhandelingen verlopen stroef en brengen onrust met zich mee.

Grondstofbehoefte
De fritesproducenten Lamb Weston en McCain hebben geïnvesteerd in nieuwe fritesproductielijnen en in het verhogen van de capaciteit. In het huidige seizoen wordt nog niet op volle toeren gedraaid, maar dat is voor seizoen 2019/2020 wel de bedoeling. De insiders schatten dat er tussen de 175.000 en 242.500 ton aardappelen extra nodig is (afhankelijk van de kwaliteit en herkomst) om de lijnen in beide fabrieken volledig te benutten. Dit komt overeen met een areaaltoename van 5.600 tot 9.000 hectare.

Naast aardappelen, zijn er een aantal alternatieve gewassen: tarwe, gerst, korrelmaïs en luzerne. Vooral graangewassen hebben prijstechnisch een klein voordeel, zo is de verwachting op basis van de huidige prijsvorming. Echter, de teeltrotatie is nog belangrijker. Wordt het areaal in Idaho en Columbia opgevoerd, dan is dit een aanslag op de bodem.

Aardappelprijs
Of je beter aardappelen kunt telen of graan kunt zaaien, verschilt per bedrijf en teeltgebied. De prijzen van Russet-fritesaardappelen liggen in ieder geval lager. Kijkend naar de huidige situatie en de historische data, dan achten insiders het reëler dat het areaal licht gaat dalen (gebaseerd op statistieken). De huidige aardappelprijzen worden ondersteund door de situatie in Europa en dichter bij huis: Canada en enkele Amerikaanse teeltregio’s.

Levert komend teeltseizoen wel hoge opbrengsten, dan kan de negatieve impact op de prijzen (zeer) groot zijn. De aardappeltelers wordt daarom aangeraden voorzichtig om te gaan met eventuele uitbreidingsplannen. Een hogere of lagere oogst heeft namelijk direct grote gevolgen voor de prijs. Ontstaat er een surplus, dan zal dit afgezet gaan worden op de tafelaardappelmarkt. En die ondervindt daar dan de nadelen van.