Tanken in 2018: duurder of niet?

Nadat de olieprijs in de eerste helft van 2017 nauwelijks bewoog, kwam in juni de klad erin en zakte de waarde van het zwarte goud van $55 per vat naar minder dan $45 per vat. Van daaruit begon een langzame, maar ferme klim omhoog. Deze klim brengt de olieprijs aan het einde van dit jaar op ongeveer $65 per vat.

(Tekst gaat verder onder de grafiek)

De prijs is de afgelopen periode explosief gestegen. Bron: St. Louis Fed

De reden voor deze stijging was de afspraak tussen de olieproducerende landen (verenigd in de OPEC) en een aantal niet-OPEC-landen (zoals Rusland). Daarin spraken de landen af om hun gezamenlijke olieproductie aan banden te leggen in 2018, om zodoende het aanbod van olie relatief laag te houden.

Fractioneel lager
Het energieagentschap van de Amerikaanse overheid verwacht dat de gemiddelde olieprijs in 2018 $57 per vat zal bedragen, wat iets hoger is dan de verwachting van oliemarktanalisten van de Bank of America Merrill Lynch, die uitgaan van een gemiddelde olieprijs van $54 per vat.

Collega’s bij Goldman Sachs zien de olieprijs juist niet noemenswaardig veranderen en komen gemiddeld uit op $62 per vat. Uit de prijzen voor oliefutures kunnen we afleiden dat oliehandelaren op de beurzen de olieprijs in het eerste kwartaal van volgend jaar zien bewegen tussen $48 en $68 per vat.

Mochten deze verwachtingen inderdaad uitkomen, dan zou dat betekenen dat de olieprijs fractioneel lager zal uitpakken. Andere analisten gaan ervan uit dat de olieprijs, zeker in de eerste helft van 2018, per saldo zal dalen, waarbij een terugval naar $45 per vat of zelfs iets eronder (het niveau van juni 2017) in het verschiet ligt.

Herhaling van 2017
De belangrijkste reden voor die verwachting is dat door de recente stijging van de olieprijs ($65 per vat), veel Amerikaanse producenten van schalieolie hun productie zullen opvoeren. Dat hebben ze de laatste maanden ook al gedaan en de omvang van de toename, als ook de snelheid waarmee ze dat hebben gedaan, heeft menig analist verrast.

Al deze overwegingen tezamen lijken erop te wijzen dat de olieprijs volgend jaar geen gekke sprongen zal laten zien en grosso modo een weerspiegeling van 2017 kan worden. Iets wat we in de gaten moeten houden, zijn de geopolitieke spanningen. Dit omdat het de verwachte rust kan verstoren. Met de gespannen situatie in het Midden-Oosten en gevaarlijke verhoudingen tussen de Verenigde Staten en Noord-Korea, zou uit die hoek weleens opwaartse druk op de olieprijs kunnen komen.

Vanuit de centrale banken gezien, betekenen deze vooruitzichten dat ze geen complicaties hoeven te verwachten met betrekking tot het uitgestippelde beleid. De olieprijs lijkt niet snel of sterk te stijgen, iets wat de inflatie zou aanjagen en de banken onder druk kan zetten om de rentes sneller te verhogen. Een structurele daling van de olieprijs zit er ook niet in, wat voor de geldmeesters in Washington en Frankfurt betekent dat de vrees voor een dalende inflatie en deflatie afwezig zal zijn.

Voor de agrarisch ondernemer ziet het ernaar uit dat hij niet hoeft te rekenen op een veel lagere brandstofrekening. Echter, een hogere rekening is ook onwaarschijnlijk.