Wordt 2014 het jaar van de drone?

Gezien de internationale interesse lijkt 2014 af te stevenen op het jaar van de drone. Deze onbemande luchttoestellen zijn relatief goedkoop en veelzijdig inzetbaar. Met behulp van camera’s zien ze bovendien veel meer dan je met het blote oog voor elkaar krijgt.

Laten we duidelijk zijn. Drone’s zijn niet nieuw. Al sinds de eerste wereldoorlog worden onbemande vliegtuigen naar de vijand gestuurd. In 1973 bouwde Israël de eerste ‘moderne’ drone voor gebruik in het leger. Gedurende recente jaren zien we wel een verschuiving van de onbemande vliegtuigen naar kleine helikopters, die voor landbouwtoepassing ook beter geschikt zijn. Ik verwacht niet dat we volgend jaar al gespecialiseerde drone-loonbedrijven gaan zien

Drone mogen we eigenlijk niet zeggen, omdat het hier strikt gesproken om militaire onbemande toestellen gaat. UAV, Unmanned Aerial Vehicles, is een beter woord. Dit jaar zien we ze al mondjesmaat in Nederland opduiken. Voornamelijk nog met een foto- en videocamera, die zowel professioneel als hobbymatig worden gebruikt. Ook in de landbouw is hun toepassing ontdekt. De eerste taak is om data te verzamelen van percelen. Ze zien namelijk veel meer dan wij met het blote oog.

Bovendien doen ze dat in veel minder tijd en relatief goedkoop. Nu nog moet een vliegtuig of helicopter worden ingehuurd terwijl satellietbeelden niet vaak genoeg beschikbaar zijn en bovendien gevoelig voor bewolking. In vijf minuten tijd kan een flinke drone honderd hectare scannen. Hiervoor kun je de UAV uitrusten met onder andere een RGB camera, thermische camera of een multispectraal camera.

Het grote probleem is wat te doen met al deze data? Een vraagstuk waar alle precisielandbouw mee worstelt. Momenteel gaat het vaak vooral om het verzamelen van zoveel mogelijk informatie. De koppeling met mechanisatie, om bijvoorbeeld plaatsspecifiek te bemesten of te zaaien, is nog lang niet altijd praktijkrijp. Daarnaast kost het veel tijd omdat de vertaalslag van perceelsdata tot taakkaart nog handmatig moet gebeuren.

Maar, misschien is het verzamelen van gegevens nog maar het begin van de UAV rage. Al langer filosofeert en werkt met aan gerobotiseerde trekkers. Waarom laten we kleine helikopters het werk niet uitvoeren? Bijvoorbeeld door er een kleine veldspuit op te monteren, zoals in Japan al wordt toegepast op rijstvelden. Zo’n UAV heeft namelijk geen bodemdruk en spuitsporen. Drie vliegen in één klap. Daarnaast kunnen de toestellen dag en nacht werken.

Ligt het ideale spuitmoment om 3 uur ’s nachts, dan kun je er toch bij zijn met behulp van een UAV. Wageningen UR en Probotiq werken al samen met aardbeientelers om een voertuig te ontwikkelen wat autonoom percelen spuit, inclusief de reis ernaartoe en weer terug naar de boerderij. Een drone zou dat toch ook prima kunnen doen? De kans dat hij in een sloot rijdt of tegen een dampaal botst is alleen maar kleiner. Als de UAV laag genoeg over het perceel scheert kunnen er wellicht ook greenseeker sensoren worden gebruikt voor onkruidherkenning.

Net als bij onbemande trekkers en machines heb je met UAV’s ook te maken met complexe wetgeving en veiligheid. Zo kleven er aan het gebruik van onbemande luchttoestellen aardig wat regels, die in de praktijk momenteel waarschijnlijk niet altijd in acht worden genomen. Wanneer je zonder winstdoel een vlucht uitvoert is dat geen probleem maar voor agrariërs of adviseurs ligt dat toch anders. En dan hebben we het nog niet over de benodigde kennis om ermee te werken.

Veel van de uitgebreide UAV’s zijn zelfgebouwd, wat de techniek tot een soort  ‘open source’ maakt waarbij iedereen ideeën en ontwikkelingen kan aandragen en implementeren. In de wereld van deze onbemande vliegtoestellen zijn er verschillende soorten multirotortoestellen. De meest gebruikte zijn: quadcopter, hexacopter en octocopter. Dit staat voor het aantal rotors namelijk: vier, zes of acht. Met letters wordt de layout van de rotors aangegeven. Dit kan zijn: X, H, Y en V.

Voor agrarisch gebruik zul je voornamelijk de hexacopter of octocopter tegenkomen, omdat zij in staat zijn relatief zware ladingen mee de lucht in te nemen van enkele kilo’s. Voor een dergelijke machine, inclusief camera apparatuur, praat je al snel over bedragen tussen de 5000 en 15.000 euro. De onbemande autonoom werkende helikopter met een veldspuit is wat dat betreft nog verre toekomstmuziek.

Niels van der Boom
Techredacteur bij Boerenbusiness.nl

Niels van der Boom

Niels van der Boom is sinds augustus 2013 expert Akkerbouw & Techniek bij Boerenbusiness. Hij bericht vooral over de aardappel-, granen- en suikermarkt. Wekelijks presenteert hij de marktflits over de granenmarkt.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.